’n Literêr-estetiese benadering van homiletiek in ’n veranderende kultuur

Abstract

Die artikel belig homiletiek vanuit ’n literêr-estetiese benadering in ’n veranderende kultuur. In hierdie benadering word sekere sleutelkonsepte toegelig. Hermeneutiek sowel as intertekstualiteit is met die literêre konsep verweef. Die estetiese benadering is soos ’n net waarin vorme van kuns ingetrek word. Visuele kuns, poësie, teater en film word bespreek. Die uniekheid van hierdie benadering is dat ’n homiletiese model uit ’n literêr-estiese perspektief in ’n veranderende kultuur ontwikkel word. Die verband tussen homiletiek, ’n literêr-estetiese homiletiek en die veranderende kultuur word deur die begrip inkulturasie gelê. Dit lei daartoe dat die belangrike wederkerige interaksie tussen die preek en die wisselende kultuur steeds in ag geneem moet word.

This article deals with homiletics from a literary-aesthetic approach in a changing culture. Within this approach several concepts are defined. Hermeneutics as well as intertextuality are connected to the literary aspect. A cluster of notions form part of the aesthetic concept. In this regard different forms of art are explored. Visual arts, poetry, theatre and film are discussed. The unique contribution of this approach is specifically the development of a homiletic model from a literary-aesthetic perspective in a changing culture. With regard to the latter, the concept of inculturation is utilised. In the process of homiletical inculturation, the critical reciprocal interaction between the sermon and the surrounding cultures is taken into account.